Η προετοιμασίες πριν τον γάμο πολλές για τον γαμπρό και τη νύφη, ενώ την ημέρα του μυστηρίου το άγχος για μια τέλεια εμφάνιση μεγαλώνει. Στα πλαίσια του αντρικού καλλωπισμού, ο γαμπρός είθισται να ξυρίζεται, ώστε να υποδεχτεί τη νύφη φρέσκος και όμορφος. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ πώς προέκυψε η φράση: “ Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό;”
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, o γαμπρός, το πρωί ανήμερα του γάμου, πήγαινε συνοδεία των φίλων του στον κουρέα για να τον ξυρίσει. Σύμφωνα όμως με το έθιμο, ο κουρέας έπρεπε πρώτα να ξυρίσει όλους τους φίλους και μετά τον γαμπρό, ο οποίος πλήρωνε και τα έξοδα όλης της παρέας.
Στη Θεσσαλία μάλιστα, το ξύρισμα του γαμπρού αποκτά τελετουργικές διαστάσεις. Όταν ο γαμπρός ξυρίζεται, πατάει πάνω σε ένα ταψί, το οποίο περιέχει ένα ποτήρι κρασί, ένα ρόδι και κέρματα που βάζουν οι συγγενείς και φίλοι του για να του ευχηθούν. Σε πολλές περιοχές, ο γαμπρός πατάει πάνω σε μεγάλο ταψί, το σίνι, πάνω στο οποίο τον ανασηκώνουν οι φίλοι του. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας του ξυρίσματος, καταστρέφουν το ξυράφι και τη χτένα, και τα πετούν στα κεραμίδια του σπιτιού, ώστε να εξουδετερωθεί κάθε πιθανότητα μαγείας.
Το πρώτο τραγούδι πριν το ξύρισμα ήταν:
«Φέρτε ξυράφια από τη Χιό
ξυράφια από την Πόλη
για να ξυρίσουν το γαμπρό
να τον ζηλεύουν όλοι»
H φράση “Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό”, έλαβε διαφορετικές διαστάσεις στη συνέχεια, και πλέον έχει το νόημα της υπομονής, αφού τα αναμενόμενα αποτελέσματα έρχονται στο τέλος.
